Madalyon

güne başlarken
bir darının taneleri kadar
birarada yüreklerimizle,
içimize bir avuç güneş
bir avuç yağmur
serpti gökyüzü.
ve gün biterken
herkes eve dönerken
bir avuç içindeki
darı taneleri gibi
saçtı bizi yerlere
göğün arka yüzü
yine bekleyiş var
sabaha kadar
kavuşmak için
yine bekleyişte kargalar
bizi ayırmak için.
iki yüzlü madalyon
ne gemi olur senden aşk binsin diye
ne de aşıklar için kalyon!