Madem Ki

Madem ki
gülemiyoruz,yanağımıza devrilmiş
biber acısı yalancı öpücüklerden

madem ki
huzur uğramıyor
artık
parmaklarımızın nasır yakışır
boğumlarına

madem
biz bu şehri içinde
o
var diye seviyoruz

madem ki
yarin gözünde
en düşük değerden
kıymet buluyoruz

madem ki
bir mum ışığı gibi
gölgemizde büyüğüz
ve kendimizi birşey sanıyoruz

o zaman gidelim
bu yürekten
bu şehirden
ustam
daha ne duruyoruz