Maden Ocağı

Maden ocağında yitirdim ben umudumu,
Dilimden sessiz bir dua çıktı canımla beraber,
Çocuğumun gözleri geldi hafızama ansızın,
Can alıp can verdim son nefeslerimde ben.


Oysa akşam doyasıya sarılacaktım çocuklarıma tek tek,
Anamın,babamın elini öpecektim aff dileyerek,
Eşime ilk defa diyecektim,seni seviyorum bir tek.
Hayallerim maden ocağında kaldı,bedenimle beraber.

Okutacaktım çocuklarımı benim çektiğimi çekmesin diye,
Toprağın üstünde yaşam sürsün diyeydi tek çabam,
Hayallerim söndü ansızın üzerime gelen göçük ile,
Onur duyun babanızla bizim için can verdi diyerek.