Madenci Veli

Ömrümün son günüymüş O gün

Öyle sıcaktı ki

Hiç bir yağmur söndüremedi O yangını

Güneş kavuruyor yine

Tüm yanıklarımdan cerahat akıyor

Göz yuvalarımda sirke sineği larvaları

Soluk alıpveren  cesettim O günün ardından. 

Burası kurtuluş mezbahası

Karadeniz sahil yolunda seyreden bir otobüsün camına yazmışlardı

Gidişini düşün sadece

Dönüşün azrailin elinde. 

Kömür ocağında ciğerimin yarısını bıraktım 

Diğer yarısını  rehin bıraktım  Amele Birliğine

Şimdi gülün kokusunun hasretinde

Çentik atıyorum çocukluğumdaki ranzanın kenarına

Resimler çiziyorum duvarlara

Yağmur sonrası çıkan gökkuşağını yazıyorum göğe 

Yorgan çekiyorum zemheride bahçeye.

Kefen getirmiş gassal

Neresini yıkayacak bu çürümüş bedenin

64. Gününde yoğunbakımın

Hiç doğmamış çocuğum geldi gözüme

Yangın kurutamamış gözümdeki pınarı

İki damla yaş yuvarlandı gassalın eline

Soma 

Soma deyince madenci Veli gelir aklıma

Linyitin en hası vardır yüreğinde

Devrimci Hıdır Abisinin izinde

Gözlerini yumdu Temmuz'un 20sinde

(14 mayıs 2014 te 301 madenci kardeşimiz yarısı boğularak yarısı yanarak hayatını kaybetti ölüm kuyularında SOMA'DA. 4 madenci kardeşimiz yaralı kurtarıldı. Veli içlerinde 64 günle en uzun yaşam mücadelesi veren  madenci kardeşimizdir. 

Toplamda305 madenci ile ülke tarihinin en büyük maden kazasıdır bu. Peki ne değişti 2014 ten bu tarafa. Hiç birşey. Madenci ve devrim ;Leyla ile Mecnun gibidir. Aşıktır birbirine. Bu yüzden severim kömürü . Sol yanı vardır. Bir İlkokul mezununu bile alaylı bir alim yapar. Ama ülkemde gelişmek betonla eşdeğer. Zonguldak ta eski lavuar alanını millet bahçesi yaptılar. Ve TTK limanına  Uzun Mehmet Camii. Artık madenci  cenazelerini gıcır gıcır camiden kaldırabiliriz. Sevinin efendiler... )