Madımakta Yananlar

Yanan ateş çok yanıyor yılar oldu hiç sönmüyor
Yürekleri alev sarmış tüm gözyaşları çağlıyor
Sivas ateşi sönmedi ah yakıyor alev -alaz
Has güllerin mor bahçesi gece gündüz hep ağlıyor

Yakan ateş yakan alev yine bize ağıt acı
Al güllerimiz yanıyor sen de ağla ben de bacı
Sivas yine acımasız ne söz dinliyor nede laf
Yere düştü otuz beş can ne devlet var ne de savcı

O gün sabah ne güzeldi her yeri mutluluk sardı
Elerde saz kalem vardı bir an alev ateş yandı
Sivas oldu bir Cehennem nice zebaniler geldi
Madımakta feryat-figan ne can ne de yaşam kaldı

Madımak ta ateş duman iki Temmuz sıcağında
Bedenleri yara sardı Pir Sultanın diyarında
Sivas hep yaktı canları Asımları Muhlisleri
Yaralandı Anadolu bir yaz mevsimin bağrında

Mollalar hep taşa tutu feryatlar yükseldi arşa
Yılar oldu yılar sonra yine zalimler bey paşa
Sivas Çobanoğlu yaslı yolu sana gelmez asla
Selam olsun o canlara Madımakta yananlara


01.07.2O12
İstanbul


Sivas Katliamı, Madımak Katliamı ya da Madımak Olayı, 2 Temmuz 1993 tarihinde Sivas'ta Pir Sultan Abdal Kültür Derneği tarafından organize edilmiş olan Pir Sultan Abdal Şenlikleri sırasında Madımak Oteli'nin radikal İslamcılar tarafından yakılması ve 33 yazar, ozan, düşünür ile 2 otel çalışanının yanarak ya da dumandan boğularak hayatlarını kaybetmesi ile sonuçlanan olaylardır. Ayrıca dışarda toplanan göstericilerden de iki kişi hayatını kaybetmiştir