Mağrifetin Bittiği Yer

ne kadınlara şiir yazdım ömrüm boyunca
bazen kimisinin de sabahı oldum
kelimelerim kimi zaman uçuktu
yeri geldiğinde tanrıça yaptım onları
cömerttim kelimeleri satarken
hakkını yediklerimde oldu arada
bazen akrebim oldular
bazen dakikalarım
kimbilir hangileri
saat kaçtılar
ben ne sevdalara bilirim
rengarenk kadınlar tanırım
hepsine sevdalıydım
ama sana başka
daha koyusundan
en karasevdasından
ve ela gözlerinin başıma ;
bela oldugundan bu yana
kelimeler kifayetsiz
kağıt kaleme tepkisiz
aşkı anlatmak gerekesiz...
seni anlatmak için
yeni bir alfabe bulmalı
sözcükler yeniden girmeli lugatlara
istiyorum!!
bir yaprağın toprağa kavuşma anını
dalın kıskanç bakışını bu tabloya
tasvir edercesine
seni anlatmayı
ne anlatabiliyorum
ne susmak haddim
sadece dinliyorum
susmak asaletimse
konuşmak çaresizliğimdir
işte bu yüzdendir bahanem
işin aslı sende saklı
mağrifetimin bittiği yerde
ŞAHANEM ...