Mahallenin Abisi

Mahallenin abisi olmakla başladı
o dar sokakların ağırlığı.
kapıları sert kapanırdı
arkandan güle güle git diye.
Birinin çocukların başını
okşaması gerekirdi,
pencereden bakanlar
utandırırdı sorumluluğumu.
işte öyle bir yer ki
perdeleri aralasan da
güneş izinsiz girmezdi
uzun ahşap binalara.

Babalar kızlarına küsebilirdi
ilk aşklarını yaşadıklarında
tabi sadece bizim
mahalle sınırlarında.
korkuları kızları içindi hep bilirdim;
ilk erkek olmak için son kayıptır
kızlarının aşık olması.
belki de yaptıkları
ilk çocukca olgunluktur.
tıpkı mahallenin abisi gibi.
Ben ve baban aynı mahallede
büyüdüğümüz gibi.