Mahkûm

Yalnızlık bir hüküm bana

Nereye gideceğini bilmeden

Özgür gibi dolaşsam da

Yol almak hiçbir işe yaramayacak

Zor dediğim her şey

Günün her saatinde

Yalnız olduğunu hatırlatacak

Uzak durmak kimden

Neyden

Neye yarayacak

Dost bildiklerin

Aşk dediklerin

Hepsi tiyatroda bir metin

Noktası virgülü olmayan bir cümle hayatım

Yalnızken, iki nokta üst üste

Ben sanırım sevmesini beceremedim

Bir koca

Baba olmasını ya da

Yaşamanın ne anlamı var 

Ben, ben olamadıktan sonra

Yalnızlık bir hüküm bana

Kelepçesiz bir mahkûm

Hapishanem bu hayat

Beraat etmem ölüm

Sevgisiz kaldım

Yaşamak ne zor

Misal;

Boş duygular içinde şair olmak

Elvedasız bir ayrılık

Penceresiz bir ev

Boşluklar o kadar dolmaya müsaitken

Anlatmaya ne gerek var

Sevmesini beceremediğim bu hayatta

Sanırım yaşamasını da beceremedim.

Bu kadar..