Mahkumum

Çaremi gönlüme verilen teselli
heryerde hatırası heryerde izi var
kolaymı yaşanan onca şeyi unutmak...!
avutmuyor artık beni hiçbirşey
gönlüme anlattım dinlemiyor beni
heryerde karşımda bir hatırası var
o denli beni benden alıyor
.....
çoğu kez ağladım bazende gülldüm
ama yaşadığımın farkında olmadın
halen onunlayın onu yaşıyorum
istedim ama unutamadım
yaptı yapacağını etti edeceğini
hem bana çektirdi hem kendisi çekiyor
şu an nehalde onu bilmiyorum
ben kendime kendimi tanıtamadım
....
nasıl geçer bu hayat
nasıl biter bu ömür
aklımın heryerinde soru işareti
düşünce tek tesellim
yanlızlık sadık dostum
düşüncelerin içinde hertürlü bunalım...........
kendi kendimi kandırıyorum bunun farkındayım
ama yokki hiçbir gerçek neyi yaşayayım..........
birzamanlar çağlıyordum hayat güzeldi
umutlara koşuyordum umutlarım vardı
kanım kaynıyordu
duygularla yaşıyordum....
dinlediğim her şarkıda bana aiit bir şey vardı
duygulu bir şiir'e dayanamazdım
ağlardım çocuk gibi
ya şimdi !
ne umut var ne duygu
....
tat vermiyor şarkılar
ağlatmıyor acılar....
güldüğüm yokki ağlamadığım an olsun
sustuğum an yokki gülmeye zaman olsum
yaşamışım ölmüşüm ne farkeder'ki
eskiden umutlarım duygularım sevgi çiçeğim vardı
.....
ya şimdi !
ne umut var ne gonca
çekmeye mahkumum tüm acıları
hemde ömrüm boyunca................