Mahpus

/Aşılmaz ayrılık duvarları ile çevrili bir hapishanede,
Güveninden tek gün bile şüphe etmediğim,
Hep doğru tarttığına inandığım adalet terazisinde,
Bilmem kaçıncı maddesinin sevda yasasının,
Bilmem kaçıncı bendine göre,
Mahpus edildim müebbete ve ilk sözüm olması gerekirken hattı zatında,
Söyleyemedim ?'Ben suçsuzum'' diye suçlu olmadığım halde./

Şöyle şık bir fotoğraf çektirdik içeri girerken nedendir bilmem,
Sıfır sıfır sıfır mahkûm numaramı damgaladılar alnıma sonra,
Onlarda haklı tabi ben şu inişli çıkışlı düzenbaz hayatta,
Ne ilkim ne de son olacağım sevda hükümlüsü benliğimle.

Yarı kalabalık kalıyorum tek kişilik bir hücrede şu sıralar,
Ruhuma zimmetli gözyaşımla pas tutmuş prangalarla birlikte.

Sadece giriş bileti olan kapı hariç arka tarafta,
Küçük bir pencere vardır,
Güneşi hissederim bazen oradan elimi uzatır,
Ya da,
Saf yağmurları doldurur avuçlarıma/sürerim yalnızlığıma.

Görüş günü olmaması sıkıntımdır sadece...
Buna rağmen iyiyim paranoyak hallerim dışında,
Duvarların üzerime üzerime geldiği,
Cellât gecenin beni kangren rüyalara sevk ettiği,
Güneş doğmayacak gibi hissettiğim,
Çıkarırsak işte bunları da iyiyim...

Gardiyanım,
Sararmış eski bir resimdir katı/acımasız,
Günün yirmi beş saati,
Bana diker gözlerini/boyun eğerim çaresiz.

Oyalanayım istediler sanırım bir kalem ile bir kâğıt buldum,
Geçenlerde yamalı yastığımın altında,
Loş kapı girişinde demir kafesli yeşil muhabbet kuşunu birde,
Sensizlikten delirmemem adına her halde,
Başka bir mahpusluk onunki de...

Soluk nefesimin mühür vurduğu sabah vakitleri,
Muhabbet kuşu başlar sitemkârca ötmeye,
O öter ben susarım,
O feryat eder ben ağlarım,
Cesaretim yok senin kadar bile be şuncağızım.

Şu an ellerim şakaklarımda bekliyorum,
Yakarken dudaklarımı ?'Aldırma Gönül'',
Bekliyorum,
Gönül aldırma...