Mahşer

Hakkı bilir ona yönelir insan
Değerini bilmez yaşamanın
Su gibi akar, geçer zaman
Vaktidir denince yol almanın
Ağlamaya başlar gelince hazan

Naralara boğar geçmişini
Sessizce yol alır ahir limanına
Deler geçer hayat sisini
Dalar gider dünya sanatına
Ufka dalıp bekler vakti ecelini...

Kaybolur fani arzın rengi
Tecelli edince o mahşer
Ressamın tükenir ahengi
Fayda etmez inan ki
Ne hayır ne şer...

Gözler ama, diller lal
Kimine har kimine bahar...
Arzda ne güneş kalır ne hilal
Kimi güler kimi ağlar...
Nurla aydınlanınca hakkı mahal