Mahşere Kalsa Bile

Can havliye kaçıyorum gözlerinden
Sevda hamallığından kalma kamburla
Hangi adrese gideceğimi bile bilmeden..
Artık adın isyan yüreğimde
Gözlerimdeki nehirleri kurutan.
Sonbaharın son günü şimdi yokluğun
Yüreğimde hazin bir hazan..
Ama
Yine de seviyorum zehir zemberek
Seveceğim de her zaman
Buluşmamız bir mahşer gününe kalsa bile
Sahipsiz kimliğim,
Beyaz bir kefenle çöpe atılsa bile...