Mahzun

Hasta annem yatağından bana sesleniyor.
Oğlum diyor sensin benim tek varlığım.
Neden anne diyorum kızların var şimdi gelin oldular. Kocaya vardılar.
Evet oğlum diyor. Sen evlenmedin. Beni yalnız bırakmadın.
Anne diyorum. Belki de kaderim de yokmuş.
Yok oğlum diyor. Sen yakışıklı,zeki, efendi bir çocuksun.
Haklısın anne diyorum ama dünyanın istediği benim gibisi değil.
Keşke diyorum katil olsa idim. Keşke diyorum gözyaşı döktürse idim.
Bak diyorum. Ağlayan benim. Yalnızım. Sen de gitme kalırım çaresiz annem.
Ağlatma beni gözyaşlı arkanda. Kaldıramam başımı sıkarım bu cana.
Allahım sen misin annemden sonra yoldaş bana.
Gel gayri ölümümü aradığım bu son kaldırım taşında. Yatıyorken öyle mahzunca.