Malabadi'den Esinti

Buğday başakları tepeden soldu
Yaz sıcağını başımıza vurdu
Esti anlımdaki terim kurudu
Yar bu der gönlüm eserini buldum.

Adımız var diyarlardan duyanlar
Bir yudumu su gibi çağlayanlar
Sesi var yıldırımdan anlayanlar
Bir aşirettir yaşamlarımızdan.

Tatlı insan söyler dilinden kalpten
Çeşme çeşme akar dipten derinden
Dicle suyun karlı fırtınasıdır
Gidiyor durmadan Malabadi'den.

Köyümüzün çamurlu yollarından
Gidecektik serin yaylalarından
Akan derenin asi ırmağından
İçecektik buz gibi sularından.

Malabadi eserinin köprüsü
Kare taşlı duvarının kürsüsü
Batman'ımızın o tarihi süsü
Adıdır hasretin güzel türküsü.

Bir türkü çalar gönlüm deli deli
Bin yıl geçse yinede eder beli
Dicle'den akar gider yağmur seli
Unutulmaz bu cennetin güzeli.

Bizler geçmiştik karşıdan karşıya
Tarihin içinden geçercesine
Asırlardan beri kurmuş Artuklar
Duruyor o taşlı duvarlarıyla.

Bir hatıram kalsın sana cihana
Gözyaşlarımdan akan o son damla
Umarım sen unutmazsın resmini
Bir Dicle'yi birde Malabadi'yi.