Mangal Yüreklim

Mangal yürekli yarım
bu gün günlerde P/azar
bozkırlarda nefes nefese havasına
ufuklara doyacak rengi rengine gönül bağlarım

gönül fermaz dinlemez uzakta olsa
uçar rüzgarla dağları aşarak yollarına durur

düşün ki gündüzün iz düşümünde
hiç görmemişlerin izi var
yürek yangın ateşiyle yanan küllerin içimde

öylece düşüyorum
yüreğim naza çeken güllerine
b/akıp özlüyorum

dünyamın uzay çeyreğine kalmış ruhlarıma
görmezsen
düşme diyorum
zorlama kendini yollar senin ferman benim

sana güldüren
sen sen olmayacaksın gelme bu diyarlara
kendin ol bir kere güz güllerin solmayacak

kız
g/özünle yürü
yüreğin darda kalmasın
sevgilim!

25*11*12*Karataş*