Manolyadan Dolayı

Neyi fark ettik biliyor musun o sabah

Yitimi ,yitimleri

Manolyanın açtığı günleri takip etmenin bilinci

Düşüverdi bir balkonun demirine

Ah ne acı kederi fark ediş anı

Nasıl zalim

Bir sızı burnumuzun direğinde

Baktık , bahar gizleyen bir zaman

Ve şerçeler el birliğinde

Çiçekler yoktu yerinde

Baktık sonra manolya uğramamış bu sene içimize

Eyvah

Eyvah dedi akasyanın dibindeki yeni kedi

Ağladı bir çırpıda hızlı ,acemi ve kedice

Koştuk sokağa manolya orda

Yaşıyor henüz ,henüz yaşıyor

Şükür sana dedik buluta sonra güneşe

Binlerce, on binlerce

Yeşildi yaprak, mayısa şarkılar mırıltısıydı mevsim

Ve kuş cıvıltısıydı henüz sabahlara uyanmak

Sanmak hepsi sadece sanmak

Keşke dönmeseydik eve

Ben, bahar ve serçe

Şirazesi kaymış duygular bekleşiyor kapıda

Çengeli nasıl da büyümüş o tuhaf soruların

Sorular hücum, sorular alımlı akıllı

Sorulardan kocaman bir çalım iniltisi göğsümüz

Nerede yüreğimiz

Yüreğimize memleket nere

Ezberimiz sandığımız gün, günler

Günü serpiştirdiğimiz düş

Düş ardı camgöbeği umut

Bitti bitmiş

Sevgi kıymık olmuş dile

Gülüş kalmış emojilere

Dudaklar kıvrılmıyor içtenliğe

Bombalar atılıyor gözden ırak menzillerde

Sittin senedir sayısız bedene

Ve pembe gitmiş, mavi susuş

Ölümü kesinleşmiş yeşilin

Sentetik, plastik, fosil ve beton

Gri duvar

Gri sokak

Gri yanak

Yaşamın arşivine düşülen not bu şiirdeki şahısların eşkâline dair :

Bilinç kaybı manolyadan dolayı

Gece kim için dönsün güne

Ha bir de vebal:

Sokakları çınlatan çocuk sesleri nerde?