Masal...

Takılı kaldı ellerim yüreğine...
Seni yazıyorum
Benim masalımın kahramanısın sen
Gitme!
Kimsenin kahramanı olma benden başka...
Kimse seni ben kadar yazamaz çünkü!
Kimse sana masalından aydınlık sunmasın
Benim aydınlığım yeter ikimize...
Gelmesin bu masalın sonu bitmesin!
Bak takılı kaldı gözlerime masalım
Gözyaşlarımda birikti harfler!
Masalımda ben yoktum başkası yoktu
Sen vardın sadece sen...
Sen aslında bendin...
Ben kayıptım bu masalda
Senin büyüne kapıldım...
Susma...
Bu kez susma!
Sonumuz geldiyse eğer
Arkanda bir virgül bırakma!
Soru işaretleri kalmasın boğazımda!
Söyle...
Bütün işaretleri noktaya çevir gitmeden...
Susma...
Herkesi anlamadığım gibi
Kendimi de anlamıyorum artık yar...
Kalemim de tutmuyor artık
Boşluğa yazıyorum içimden!
Akıtıyorum aşkı gözlerimden...
Yenildim yar
Tükendim...
Hayat denizinde boğulmak düşmüş bana da!
Yorgunum...
Tek harf çıkmıyor kalemimden
Masallara kapalı artık yüreğim...
Biliyorum kapanmayacak bu masal defteri
Bilinmeyecek sözlerim
Susmayacak kalemim...
Bu kalem senden başkasını yazmıyor yar
Senden başkasına yakışmıyor bu masal...
Bitmeyeceksin yar...
Ya burnumda ki o ince sızıda
Ya gözlerimden akan yaşlarda aranacaksın...
Bulunacak mısın yar?
Neydin sen yar ?
Seni adım kadar iyi bilirken
Neydi sende ki bu çözemediğim giz ?
Seni yazarken kendimi unuttum yar...
Bu masalda bitti
Açmayacağım artık masal defterimi...
Sondun söylemiştim...
Artık anladım yar
Aşk sadece masallarda var!
Takılı kaldı ellerim yüreğine...
Hoşçakal...
Son!