Masal

yeşil bir vadinin eteklerinde
gökkuşağının kırları boyadığı saatlerde
bir beyaz kelebeğin peşinden koşuyordu çocuk
kelebek bir günlük ömürdeydi
düştü gelinciğin üstüne
bir anda bulutlar bulandı kızıla
kızın kırmızı çilleri,sarardı bir anda
teni güneşten kavruk
yanıyordu,perişan çocuk
umutları kelebek kadar kısamıydı
bunu çocuk,henüz kavrayamadı

masal sandığında kitapları
belki henüz daha okunmadı
çocuk gelinciğe de dokunmadı
pınarın başında,biraz serinledi
neşeyle ötüşen şen kuşları dinledi
başka bir kelebek uçuyordu
çocuk yine kovalıyordu
kelebek suya düştü,öldü
çocuk bu sefer güldü
bu kelebeklerin bir kaç günlük müydü ömrü
ölen kelebekleri,topladı masal kutusuna
aradan yıllar geçti
masal dünyasına,kelebekleri kattı
ve bir ömür çocuklarına anlattı

kelebekler aylarca,tırtıl olmaktan kurtulup
renklere bezenip
kırlarda özgürce uçuştular
vadeleri dolunca,hayatla vedalaştılar

kelebek ömründen,ömrünüz
uzun olsun çocuklar
bende masal bu gecelik bu kadar
tatlı rüyalar.