Masal

Kahramanları vardı masallarımın
Pamuk Prenses, Kurbağa Prens
Ve daha niceleri
Çocukken ne çok okur, ne çok hayal kurardım
Onlarla mutlanır onlarla ağlardım
Ne olur yaşam hep güzel masallar tadında olsa...



Masal bu ya...
Koskoca bir albatros gelip yanıma
Eğiliyor kulağıma
Soruyor: "Bir emrin var mı?" diye
Pulsuz, yazılmamış mektuplarımı
Yüklüyorum kanatlarına...



Asılsız bir vesvesedir içindeki Ey Yar
Gördüğün, baktıkların değildir her zaman
İnanma,"Kışın sonu bahar" deseler de
İstersen Kırk ikindi yağmurlarına sor
Umutların da yaprak dökümü var
Çin Seddi çekme öyle araya
Setler aşılmak içindir, unutma...
Sen uyu gül uykularında sessizce
Şiirler saçayım düşlerine
Yıldız yağmurları gibi dökülsün gecelerine
Kışın nazlı kardelenler
Yazın deniz kokulu nilüferler açsın bahçende
Ve koca albatros, bölmeden uykunu
Bırakıp mektuplarımı başucuna
Bir öpücük kondursun dudaklarına
Süzülsün geldiği yerden
Ayrılsın oradan kimsecikler görmeden
Usulca...