Masal

yağmurlar yıkıyor umutlarımı
içimde tarifsiz sevinçler
yakınım hayallerime
günün ismi pazar
İstanbul un ortasında
p..t yatağı ıssız mekânlar
gözlerim acıya susuz
yanımda mutluluğuma masal
mavimde bulut bulut dağlar
heyecanım ağıtını yakıyor
ne zalim tuzak güneşin gelişi
o haindir biliyor bekleyişimi
mektup yazıyorum kanım mürekkep
sıcak, kırmızı, saf
umuduma anlaşılmaz tarifler
yazma gece
dakikalar son dudak tadında
mevsim hüznün ortası
gün pazar yaşadığım masal


karanlığı emiyor gözlerim perde perde
kokusu vururken bedenime
soğuyor sıcak yüreğim
aşikârın bilinmezliğine
teselli sayıyorum son bakışı
acıdır şimdi sarılmanın korkunç yakışı
façası bozuk yaşamın
tam orta yerine düştün
bu gün pazar
sen hayallerimden büyük masal