Masal Diyarında Bir Hancı

Bende yorgunum hancı,
Bütün yolcular gibi
Ne bir döşek dileğim,
Ne bir şarap kadehi
Şu yorgun dertli başı yaslasam omuzuna
Sen sorsan ben söylesem hafifler mi bu sancı?
Kulak ver sözlerime, arada yüreğime...
Bakma sakın gözüme , ağlarım sonra hancı.
Sormaya başla hancı, ''nedir bu halin'' diye,
Anlatayım yavaştan hafiflesin şu sancı...
Bir zamanlar çok sevdim, sanmıştım ki sevildim
O, masal diyarında köşe, bucak gezindim,
Her şey yalanmış meğer
O bakış, ve de sözler...
Ne yaparsa yapsın, insan, özünü ne kadar gizler,
Duyduğun o sesler var ya; yürekten gelmektedir
Bir zamanlar dört nala koşan sevda sesidir
Şimdi yorgun ve sürgün bir yürek içindedir
Savursam sırlarımı sarsılır mı duvarlar?
Söyle be hancı, eskiden böylemiydi sevdalar?
Sakın nasihat verme, ''gel yeniden sev'' deme!
Artık yorgunum, sanki birazda yaşlı
Sevmeler uzak bana anlasana be hancı...



(Bekir Sıtkı Erdoğan'ın çok sevdiğim şiirine ithafen yazdığım bir şiirdir)