Masalımsı

''Özgürlüğü anlat bana dedi''

Kılıcını çekti yüreği
Bütün akarsular söküldü kabzasından
Bir serinlik dokundu
Ayaklarının ucuna küçüğün
Nehirler sanki
Bütün nehirler baharı müjdeliyordu

Bir tat bıraktı masalımsı
Dudağında söyleyenin
Yüreğiyle dinleyenin

Tozlarını umursamadan dans etmektir
Toprağın üzerinde özgürlük
Sevişmek gerekir bütün çılgınlığıyla
Geleceğe doğumlar bırakmak
Kaygısızca
Anlamını sorgulamadan
Dönebilmektir dünyanın çevresinde
Yaratılmış her ne varsa
Sahiplenmektir

Savruldu omuzlarından aşağı kan
Kırmızıydı
Oysa ne kadar maviydi gökyüzü
Uçurdu uçurtmasını çocuk
Ne kadar yükseğe çıkarsa
Koşturup duruyordu çığlık çığlığa
Sanki gökyüzü onundu

Sonra yığıldı kaldı çimlerin üzerine
O kadar yumuşaktı ki
Ve hafifti bedeni
Serilirken özgürlüğün üstüne

Şehrin gürültülerine aldırmadan
Duymaktır özgürlük
Güneşi görmeden de uyanmak
Gecelerin ıssızlığında
Aramak
Öylesine
Tarifsiz

Düştü ruhu
Tüm ölümsüzlerin gölgesine
Öyle ki mezarları yoktu onların
Çok uzaklardan gelmişti
Dokunabilmek
Kavramak
Ona ait olmak için

Uçurulan her kuş
Ve umutla gülümseyen her yüzün
Yanaklarında doğar özgürlük
Ondan önce ölenler adına
Yaşamla buluşur

Bir iz bıraktı masalımsı
Dudağında söyleyenin
Yüreğiyle dinleyenin