Maskeler

Sabah aynada bakıyorum kendime
Hangi maskemi taksam yüzüme
Maskeler aldatmaca biliyorum
Güneş çıkınca ben de
Maskeme sahip olamıyorum
Kah , gözlerimde beliriyor
Maskemin sıvı hale geçişi
Kah/kahayla patlıyor
Uzayda yankılanan sese dönüşü

Buzdan maskelerle dolaşıyor
Köşe başındaki gazeteci
Üst kattaki komşu
Halı saha maçındaki hakem
Babamın hastalığına üzülen annem
Coğrafi bölgeleri anlatan öğretmen
Ay başına kaç gün kaldığını düşünürken


Olmaz ki şair ruhlu bir anne
Anne dediğin takmalı en sertinden
Buz maskesini bazen
Bazen de en yumuşak en seveceninden

Aslında buzdan maskeler
Dayanıksız en narininden
Dağılıverir ufak bir alevden
Bir öpüş bir sıcak tutuş

Hele ki sevgi
Yumuşatıverir bütün maskeleri
Önüne katar kin ve öfkeleri
Çıkarır gün yüzüne
Bütün güzellikleri...