Masum

orada hiç insan yok
rüzgar ve kurumuş bir ağaç
yağmurlar mevsimler ardında
durum bundan ibaret
terk
herşey


orada karanlık var
elleri kımızı insanlar
homurtular arasında çığlıklar
adalet terk herşey gibi

masumiyet sahile vurmuş bir çocuk
ve tüm sözler namussuzca
tutulmamak üzere ağız dolusu
öfke var artık herşeyin terk ettiği
karanlığın kovaladığı aydınlığın ardında