Matem

Koyu bir karanlıktır gidenden arta kalan
Saatler hafta olur haftalar koca asır
Küçülen gölgelerde durmuştur sanki zaman
Edilmeyen vedalar dilde düğümlenen sır




Ölümün kisvesiyle gel gel eder ufuklar
Koşar gider boşluğa hayata dönmez yüzün
Ömür denen şifayı zehre taşır soluklar
Gecenin marazından bitap düşer gündüzün




Yürek taşkın sularda bir gemidir limansız
Nedametin tezgahı dokunur nakış nakış
Aldatır, aldanırsın geçmez anın yalansız
Göze kızgın mil çeker umuda ama bakış




Bahar yiyen kara kış olduğu yerde durur
mevsimler hüzün kokar, çiçeklerde bin sitem
Güneşini kara yel ilden ile savurur
Ne dilde ne gönülde, bitmez ömürlük matem