Mavi
Maviymiş hayata açılan kapıların rengi,
Maviymiş bir çocuğun gülücüğüne sakladığı heyecan,
Maviymiş nefesimdeki acı zaman zaman,
Maviymiş görüş açılarının en dar anı..
Ruhumun üşümesinin sebepleri hep mavilermiş..
Keşke tanımasaydım mavi rengini,
Keşke tanıtmasaydın bana..
Bilmeseydim içinde taşıdıklarını,
Bir rengin bu denli..
Mavi senmissin aslında içimdeki..
Maviymiş senin gözünün rengi..
Sağol ama,
Bilmezdim senden önce mavideki değeri..
Denizler,gök...
Mavi olan herşey gözlerinden çalmış rengini..
Hayat maviymiş aslında,
Yada gözlerine bakmakmış hayat..
Aklımda kalan hatıralarımda..
Şimdi mavi yok!
Sen öğrettin ıiçimee o rengi,
Ve sen kaybettirdin içime..
Şimdi denizler gri gök renksiz..
Mavi olan herseyimi götürdün gözlerinle,
Tıpkı bana o rengi getirdiğin gibi..
Güzel çalışmanızı kutlar kaleminizin daim olmasını temenni ederim selamlarımla,dostça kalın...
asırlar boyunca maviye bir tutku vardır...mavi en güzel şekilde şiirinize işlemişsiniz..saygılar sevgilerve de tebrikler..