Mavi

Dağınıktı odam ve yine toplamadım.
Kadehler bir yan da şamdanlar hele
Geceden kalma bir mum ışığında
Oysa dokunsam ruhum alev alacak.

Ve yine sarhoşluğun esaretin deyim.
Yok öyle düşündüğün gibi değil,Mavi.
Yani geçer elbet,geçer tabi de
Geride ne kalır en çok ondan korkuyorum ben.

Sen beni tanımazsın!
Sabah güneşleriyle aram yoktur Mavi
Senin ışığın aydınlatmaya yeterken.
Nasıl başka bir ışığa sığınır insan diye deli olur,aklım.

Ne kahvemi nasıl içtiği mi?
Ne de gözlerine nasıl baktığımı bilmezsin sen.
Öyle ki bir ben bilirim gözlerindeki acı gülümsemeyi
Bir ben bilirim Mavi,canın yansa da dişlerini sıktığını.

Bir ben bilirim Mavi,bir ben.
Sen bıraksan kendini bana
Dokunduğun her yeri çiçekle bahçesine çevirmeyi.
Yani Mavi anlayacağın bir ben bilirim bir de ben.