Mavi Bisiklet

bu akşam yine rastladım ona
is içinde yüzü
küçücük omuzlarında dağ sessizliği
elleri ceplerinde yürüyordu gölün kenarında
gözleri
iki utangaç bilye
duruşunda koca bir adam gururu
ve bir o kadar sevimli


birden kederlice gülümseyip
başladı anlatmaya


*Offf yorgunum
bacaklarım ağrıyor pedal çevirmekten
kaç ambulans bağladım bugün bisikletin arkasına
hastaneye giden yolları açmak için
ve çekilin ulan
diye bağırmaktan kısıldı sesim
ama yetiştirdim
mutluyum

bir defasında yine acil hasta yetiştireyim derken
bisikletimle bir dükkana girmiştim
cam kırıklarının bıraktığı izler ve kanayan ellerim
yediğim azar kadar acıtmamıştı beni
hele o mahcubiyet duygusu
sanki hırsızlık yapmıştım, ama kazaraydı işte

ve devam etti

yerim yok
belli de bir adresim
üzerine bombalar yağmış şehirler evim
göçük altındaki çocuklar arkadaşım
doldurup bisikletin sepetini
umutlar taşırım en mavisinden
ilaç ve çokça oyuncak
ekmeğimi paylaşırım, suyumu ve üzerimdekileri
gerçi kazağım eski ve sökük ama olsun
ben nasılsa çok üşümüyorum
hiç bir şey yapamazsam acılarına bağdaş kurup
onlarla ağlıyorum

fakat kırıldı bisikletim
yarın yine bir yerlerde beklerler beni,
nasıl yetişir umudu kırılmış insanlar umut hastanesine
ve bir kuru ekmeğe bir yudum suya muhtaç arkadaşlarım
ne yaparlar bensiz..
ve tamir için beş paramda yok
meteliksizim*


getir hadi bir bakalım
eskisinden sağlam olur belki

baktı
baktım

ben saklamaya uğraşırken gözyaşlarımı
onun gözleri gözlerimde
dudaklarımdan çıkacak kelimeye esir
maviye dönüşürken zeytin gözleri

sustu
sustum

anladım ki
çok zor şeydi hiç sahip olamadığın bir düşü
yok pahasına bir eskiciye vermek
ve şimdi biliyorum
neden umutlar mavidir
bazen onları taşıyan bisikletin rengine bürünmüş
bazen bir uçurtmanın gökyüzü aşkına
hem ne isteği olabilir ki küçücük yüreklerin sevmek ve sevilmekten başka
umutlarınızı eskiciye vermeyin ve öldürmeyin çocuk yüreklerinizi
çünkü o kalplerin sevgisi gerçek ve yalansız

geç değilken henüz
çekmeli bariyerleri, buzlanmaya müsait düşlerden
ki çocuklar
maviye boyasın özgürce
rüzgarın bisikletiyle gri yüzlü caddeleri...