Mavi Halâ Bir Geceliğine Koynunda Lacivert'in

Bir kentin çıkmaz sokaklarından
Yalnızca birinden geliyor ağlama sesleri
Hem de seher vakitlerinde
Yağmur penceresinin
Uzağına yağıyor diye...

Çıplak ayakları ıslak zeminde
Ateşi kimsesizliklere savruluyor
Eskimiş bir el tutuyor yüreğini
Kızıllığında kanının
Kapkara bir gül soluyor...

Umutların aydınlanmasına
Asırlar var...

Yol kıyılarının tozunda özlem
Yaseminler gölge arıyor kıvranarak
Hüzün zamanlarının akşamüstlerinde
Su arayan elleri boş dönmesin diye
Gayya kuyusuna kara taşlar dolduruyor elleri...

Umut zaten yaşama veda etti
Bekleyişler gökyüzünde doğan'ın kanatlarında şimdi...

Yağmur...
Yağmur hala uzakta öyküler yağdırıyor soğuyan yüreklere...

Mavi...
Mavi mi?
Mavi hala bir geceliğine koynunda Lacivert'in...


Esenlikle ve sevgiyle... Melekler öpsün yüreğinizden...


11 Eylül 2009 21: 30