Mavi Sabahlar İçin

Belki yeniden doğurur bizi
yıldızlı bir geceyi sabaha bağlayan ışıklı bulut
naif bir şiirin içinde
yine soluruz insan denen şeyin öz kokusunu
belki yine güllere değer yüzümüz, buram buram tebessüm kokar
ve seslerini öperiz sevdanın
güleriz, koşarız, ağlarız da doya doya taze sabahlara
ama önce dirilmek lazım ölümü kabüllenip yeniden
harcımızı karıp aşkla hiç üşenmeden
bir martı kanadının ucuna yerleşmeli
mavi olmalı siyahı yırtan çığlık çığlığa
mavi olmalı beyaza kesen köpük köpük
dalgalarda yıkayıp zihnimizi
kirli ellerimizi, küfürdeki dilimizi banıp bağrına
mavi olmalı yeniden
sevmeli ve öğretmeli en baştan güzel olan ne varsa tüm insanlara
işte mesele tam da orada.