Mavi Tutulması

Karşıma maviyi almış oturmaktayım

Gözlerimin ucuna takılan onca ışıltı

Onca sarsıntı vardı dalgalardan kalan...

Ve kafamın içinde sirenler

Öyle kalabalık öyle uzun...

Düşüncelerim eziliyor mesela

Mesela hayal kuramıyorum ağrıdan

Karanlığın tadını çıkaramıyordum rıhtımda

Besbelli bu gece kar yağmayacaktı avuçlarıma

Bir insanı, insan yapan neydi dostlarım

Neydi kurusıkı korkulardan kaçmanın yolu

Var mıydı her şeyin bir sebebi

Yahut bazı sorular

Cevapsız mı kalırdı olduğu yerde...

Belki hata bizdeydi en başından

Doğru cevaplar için yanlış sorulara sarıldık

Çok indik belki de derinlere...

Şimdi aklımda bembeyaz bir sayfa var

Üzerine yağmur bulutlarını serpeceğim bir gökyüzü

Ve de denizler vardı

Gözlerimi benden çalmayanlardan...

Mavi tutulmasına denk geliyorum ansızın

Turkuaza bürünüyor mevsimler

Çırılçıplak bir akşam...

Bir de beyazlar var avuçlarımı yoklayan

Sonra kalkıyorum mesela

Mavileri arkamda bırakıp dönüyorum

Ne müşkül bir şeymiş diyorum yalnızlık

Avuçlarıma kar yağmasaydı artık

Yahut sirenlerin yerini bir karanlık doldursa 

Dayanabilir miydim yalnızlığa, bilemiyorum