Mavi Umut
umutların ışığında bir gölge gibisin artık
umut söndüğünde hangi fırtınalara kapılacaksın
bahara değil sen hep güzlere ait olacaksın
rüzgarın denizle dansı gibiydi bizim sevdamız
çiçeğin yeniden tomurcuklanması
baharların hep bizde kalmasıydı
bir su damlası bile anlamlı gelirdi bize
anlamsız olan herşey manalıydı bizce
herşey güzeldi hayat güzeldi aşk bizdeydi çünkü
pembeydi hayaller pembeydi gönüller
adı mavi umuttu umuda yolculuktu
rastgele atılan tavla taşlarının hep düşeş gelmesiydi
bir yalan çemberindeymişim oysa
yalancı oyununu oynamak hiç hesaba gelmeyecek roller almak
aslında ne mavi vardı sevdamda nede pembe gönlümde
siyahı biraz renklendirmiş birazda şenlerdirmiştim kendimce
ne sen vardın gerçekte
nede tövbelerle bozulmuş yeminlerde
sen gittin mavi umutlara sevdanda gönüllere yakışmadı
arkadaşım güzel bir şiir olmuş bana maziyi hatırlattı.
saol mustafa seninkişler kadar güzel olmadığını biliyorum ama benden bu kadar yanı
umutlarının renginin solmaması dileğiyle yüreğine sağlık