Mavi Umut

Düşün pembe yolu
vurguna döndürse de yüreği,
fısıldasın rüzgar sesini kulağıma,
bir gül düşsün, üşüyen gönlüme.
Ağrıyla devinen yüzüm gülsün.
Ardına savurduğum kelimeler pişman,
yokluğuna yazdığım şiirler utansın.
Örgüsüne aksın kanlı geceler,
Rehin sabahlar beni bulsun.
Gelişine,
yansın yıkılsın meçhul yalnızlık,
sevgi damlaları beni öpsün.
özleme pusan ruhum
birikinti pınarı gibi vuslatla dolsun.
Gel de, kaybolduğum
yüreğinin yamaçlarına azap,
Kederlerine kıyam olayım.
Müşkülleşmiş prangamdan kurtulup
kalbine sinip, sendeki ben olayım.
Hükmüne kırılsa da gönlüm,
Aksa da kan içim.
Başkaldıran yürek asi,
Düşüncem militan..
Sarıp kuşatsa da soluğumu kokun,
dağlasa da dudağımı öpüş yarası.
Silinen mavide umudun rengiydi tadın
Benim için hep bahardı adın.