Mavi Uyku
Siyah yıldızla yanık otlara bakar
Göğsümün susuz yarası...
İçimin uçurum derinliği
Vaktin ışıklı suyuna ırmaklar durur
Sessizliğin mavi uykusunda dudaklarımın ıslığı
Gece gözlerimin gizli koyunda
Harlı narla ayaza büyür
Çılgın bir dağ doruğuyum
Ağaç ve buz kırılganlığında ürkttüğüm duvarlardan
saklıyorum yaşımı
Yorgun düşlerin boşluğuna kalkan
Göç tenin iklim çadırı yüzümün haritası
İçimde gölgesiz takvimlerin kuruyan yaprakları
İmge kumaşıyla susmayı öğrenir
Yoksul avuçlarımın saklı sarnıçları
İnce sızıda sancılanırken
Uyanır saksılarda begonya
Yaşamın tohumundan geçerken
Sandığıma ölür yokladığım kaçakların
kıyı tartısı..
Ahh umudu bulmanın yolculuğuna büyüyorum
Bir girip bir çıkıp kapılardan...
Her gün başka bir sırla kanatlandığım
Küllenmiş sözcüktür uçurtma tepeleri
Yeşilin ve karanlığın saçlarını tarayan
Aşk yurdunda çiğ rüzgar
-ruhum dağ eteklerinde buğulu çiçek-
Ey içinden geçtiğim zaman
Bana bir ay akşamı alıcı kuşla gel
Birisi onlara bu şiiri okusa Kanatlarını çırpar sabah "Uyanır saksılarda begonya" Şiirle kalın Tülay hanım
Umudu bulmanın yolculuğuna büyüyorum. Muhteşem anlam içeren bir cümle. Kalemin daima yazsın Tülay Hanım. Sağlıcakla esen kalın.
Yazmak ;yazdıkça kendini yenileyen ,taze bir bahar havası gibi “ruhum dağ eteklerinde buğulu çiçek”
Çok beğendim.
Sevgiyle .