Mavilere Hasretliğim

Biliyorum

Gözlerine dalmışlığımı
Bilmiyorsun
Ve
Nihayetinde
Deryalar görür gibi oldum,
Galiba
Bu olsa gerek
Zamansız zamanda göçmek,

Bir nevi
Rüyalar alemi
Git git tükenmeyen
Uçsuz bucaksız
Kahıra bal çalınmış
Kırlangıçların sesleri
Kulaklarımda çınlıyor gibi,
Sanki
Gelmiş bahar
Bitmek nedir bilmiyor,

Bunu hayal dahi
Edemezsin
Yaşaman gerek
Ruhunda,
Yüreğinde
Hissederken atışlarını
Bir bir kalbinde,
Belki
Bir gün de
Sana nasip olur gurbet elinde,

Olur mu
Olmaz mı
Nerden bileyim,
Gök yüzünü ben yaratmadım
Ki
Mavilere hasretliğim
Son bulsun,
Galiba
Benim tek tesellim
Dağların arkasındaki gözlerim...

* Berlin, 13.02.2021 *

Talat Özgen