Mavili Düşlerim Yağmur Seli

Şimdi ben ufuklara bakarak yürüdüğüm gecenin yıldızına kapıldım
yürümdüm gecesi gündüzü olmayan karanlıklarda

ben sana ne umut denizinde kalan mavilikler
ne gökyüzü ilkbahar yağmuru duaları düşünürken
ümitlerimle çöle gömüldüm

mezarsız adsız hain dualardan sonra
arta kalan toprak yığını göçük altındayım

sen bıraktın beni susuz bir çölde
sensizlik yoldaşım olduğun gecelerine
hasretin sesizce çok olduğu anılarıma takılıp kalışın
bana çok pahalıya çıktı umutsuz geceler benimle yoldaş

yaban çiçeği gibisin
bu gecenin en koyu karanlığı anımla nankörlük şimdi dört yanımı sardı
sen sırrın bileni değilsen seveni yok sayımı körlüğün akibetine kaldığın

unutulan mavili gökyüzü hep karanlıklar sardı geecelerimi
gözünden düşen her damla toprağı yeşersin
her geçen zaman gözlerimde akan yağmur seli...

senden sonra
her şey bir kör düğüm sonladı gönüle çalan sazların
uykusuz ışıksız karanlığına bürünen sesleri
bilmeceler uçurdu yürek sularımda
taş oldu herşey gönül yarasını kanayan yollara karlar yağardı

başımdan eksilmeyen uğursuz günlerim yok saydı sevdiklerimi
buz tutan yollarlar kaygan zamana kayan saatler aylara bölündü

senden sonrası bir bilmece
ne Fırat suyu çapladı sesiyle nede Dicle aktı ağlayan gözyaşim gibi
susuz bir çölde yürüdüm dilim lal olunca her yer zindan kapladı

şimdi ben mapus damında yapayalnız bir penceresi demirden bakıyorum
ne kuşlar kondu ne bir damla yağmur tanesi
ne seni görebiliyom nede düşlerimi atabildim serin sularına

**mavili düşlerim yağmur seli gözlerden akan