Maviliğe Boyadı Yalan Semasını
I
Çığlıklara boyadı sevdam maviliği
Kan revan ağlıyor yokluğuna
Tüm gökyüzü
Peri/ş/an şimdi
Sustu gönül
Talan oldu beden
.....................
Sığmıyor
Deniz kabına
Bulut semasına
Sevdam ruhuma
Daracık bir yuvada
Koca bir yürek
Çöllerinde Leyla
Vahasında Mecnun /
Şimdi gün dün
Ateş böceklerinin çırpınışında kaldı yürek
Bir gece masalında
Karanlığa inat
Dün doğuyor
Sevda ölüyor
Ben ağlıyor
II
Yollarım öksüz kaldı
Yaz/ımda
Kaldırımlar beklemede
Banklar isyanda
Çimenler çiğnenmekte
Uzaklarda bir yerde
Sevda tanığı izler siliniyor
Gün güneş
Gece ayaz
Sabah sensiz
Sükut sedasız
III
Vurgun yiyen z/amanın koynuna
S/akladım yalanları
Af dedim
Sus dedim
Dur dedim
Git dedim
Kal dedim
Yüreğim s/açma şunları
Büyü dedim
D/uymadı zaman
Sedalar figan
Suretler yalan
Elde kalan
Koca bir sevda
IV
Bak şimdi
O da oldu yalan
-I-
içinde tuhaf bir his zillesi mavinin kadavralığı düşmüş ateş böceklerinin suskusuna
kumdan bir varık leylâ yokdan var eden bir mecnun
-II-
sedasız sızı gece ayazlı güneş yanıkları
-III-
-af... -sus... -dur... -git... -kal...
ritmik bir ahenk oluşturmuş + koynuna saklanan yalan oyunları*
ve final; ironi sanatıyla bitmiş*
bikaç teknik eksikliği, yazım hataları var ama şiir çok diri ve güzeldi...duygusunu kemiklerime kazıdı
kutlarım