Mavilikler Ve Deniz

Denizi seyrettim bugün.
Deniz, martılar ve göğün geceye hazırlanışı.
Sonsuzluğa açılan bir kapıydı sanki
Karşımdaki uçsuz bucaksız mavilik.
Dalgalar kıyıya vururken,
Her dalga sesinde yitirilmiş
Hayatların feryatlarıydı
Sanki kulağıma fısıldayan.

Her biri isyankâr,
Her biri sitemkâr,

Bedenleri unutulmuşluğun
Girdabında yok olurken
Ruhlar âleminde kaybolmuşluğun hiddetiyle,
Martıların çığlıklarında hayat bulmuş gibiydi ruhlar.
Ben ise kaybolan ruhumun sesini
Duymak istercesine kulak veriyordum
Deniz ile arşın birleştiği noktadaki
O ıssız maviliğe,

Ta ki onu kurban ettiğim
Bir ağustos akşamından sonra
İlk defa bu kadar çok istiyordum
Ölümün kucağındaki
Üşüyen ruhumun yeniden
O delice esen rüzgârın ıslığıyla
Küçük ve masum bir bedende

DEM bulmasını...