Maziden Kaçıyorum

Saçma düşüncelere her zaman yenik düştüm
Gözlerimi kapattım maziden kaçıyorum
Hep yükseklerden baktım olmaz peşinden koştum
Anka'nın kanadında sonsuza uçuyorum

Gözyaşımla sulanan sevgi çiçeğim soldu
Aşk, sevda, mutluluktan gönlüm nasipsiz kaldı
Geçti ömrün baharı tüm duygularım öldü
Kader sundu zehrini yudumla içiyorum

Üşüttü sert rüzgarlar öptüğün o elleri
Mutluluk bahçemizin açmaz artık gülleri
Avuçlarımda hala aşkımızın külleri
Belki canlanır diye ummana saçıyorum

İhanet ettin bana katran karası gece
Ruhum prangalarda yüreğimde kelepçe
Aşk dediğin nedir ki kördüğümlü bilmece
Kalbimin sarayında kapıyı açıyorum