Mazim Peşimi Bırakmıyor

Yüreğim ağlıyor gizli, gizli
Kimseler duymuyor
Görmüyor, bilmiyor kimse
Ruhum, sürgünlere gidiyor


Karlı,buzlu bir havada
Üşüyor,donuyor bedenim
Hükmediyor sürekli geçmişim
İçim çürüdükçe çürüyor


Kaçıp gidesim geliyor
Hiç bilinmemiş yerlere
Mazim dikiliyor karşımda
Dur gitme,dur nereye diye


Üşüyor,donuyorum
Çaresiz kahroluyorum
Nereye gitsem yalnızım, ölüyorum
Mazim, peşimi bırakmıyor


Küsmek istiyorum birşeylere
Çekip gitsem, ama nereye
Hükümlerin gölgesinde
Çocuk gibi güçsüz kalıyorum


İçimdeki isyan çok büyük
Sesini duysan kör kütük
Anlayamaz kimse ezik, büzük
Mazim, peşimi bırakmıyor... 11 aralık 2013