mazimi sana ısmarlarken

her elini tutunca titryiverdiğimi
bugun gülümseyipte hatırlayı verdim

hatırlıyorum
sular buz gibiyken yıkanmaya üşenirken
kışın zemherirde seni beklerdim
gece geç olunca hep uyuklarken
uykuyu unutupta seni dinlerdim
saçının bir teline ulaşabilirmiydim ki
bazen bakıp öylece dalıp giderdim
sensiz kaldığımda tüm geceleri
bunalıp stresle sıkıntıyla geçirdim
bazen en iyi dostumu tek senin için
kırdım üzdüm bazen silipte geçtim

ve bugun hatrıma gelince neydi o dedim
acınası halime gülüpte geçi verdim
sen sadece zülüfleri omuzuna ipek gibi dökülen
zevki sefayı görünce bahar gibi serpilen
dışına yedi renk ipek perdeler seren
içiyse çöplük gibi nasıl görememişim

kapında ne beklerdim ki gece sabaha kadar
pencerenden bir an bile gözümmü kayar
belki derdim nedense belki camı aralar
ömrümü araladın başımdayken hülyalar

yıllar geçti ve sen haksız değilsin
ne olduysa en iyi dostumu çengelledin
kısmettir kaderdir ne yaparsın dedim
dost namına sustum seni sinemden sildim

be gaddarın kızı hepsine eyvallah lakin
neden nikahına beni şahit istedin

eyvallah yine eyvallah dostum sevinsin
ama senin tüm ömrünü allah kahretsin


al bütün mazimi sana ısmarlarken
al yanına ömrümüde artık istemem
gururu çiğneyip seni severken
benliğimi yıkan benim ne başkası nede sen