Maziye Geçmiş Derler

Düşündükçe kaybettiklerimi

İçimi bir hüzün bürüyor

Ne güzel seylermişsiniz sizler meğer

Şu kötü dünyanın nadide eserleri,

Yaşadıkça anladım

Gördükçe insanları

Her gün artan büyüyen özleminiz

Sizden bana kalan tek verasetiniz benim,

Zamanında bilinmeyen bir değerin

Kıymeti beş para etmez imiş

Öğrendim öğrettiniz

Bir nevi cilvesi kaderin,

Kim istemez ki istemez ki

Zamanı geri çevirsin

Pişmanlıklara ve keşkelere

Koysun koyabilsin son noktayı,

Maziye geçmiş derler

Hatırlarsın yaşlı gözlerle

Elden bir şey gelmez artık

Geride kalmış olsa da onca ay ve seneler...

* Berlin, 07.09.2024 *