Maziyi Anarken
O öksüz mahallemin eski yaralarında
Arıyordum maziyi yoklayıp sokak sokak
Her gördüğüm duvarın kerpiç aralarında
Bizden sinmiş bir parça korunmuştur muhakkak
....................Hasretle bakıyordum
Üç beş kişi değildik sadece iki kişi
Sabah, akşam orada buluşarak oynardık
Kocamış dut ağacı gölgesinde sekişi
Seyrederken hayalen ikimiz de kaynardık
....................Maziye akıyordum
Genişçe bir meydanın yanından geçerdi çay
Ayak bileklerimde cılız ama berrak su
İçinde gezinirken bazan çekerdik halay
Hiç aklımdan çıkmıyor o günlerin coşkusu
....................Ruhumu yıkıyordum
Sonrası hazin geçti yol açıldı gurbete
İçimde yaşattığım umutlar çıktı boşa
Bense geride kalıp düşünce garabete
Sıla aşkıyla yanıp başımı vurdum taşa
....................İçimi yakıyordum
Desem ki; içimdeki bu çocuk neden cevval
Desem ki; bunca hüzün yaşamak akla zarar
Gurbette oruç tuttum gelmeyince hiç şevval
Nemlenmiş duvar gibi ruhumu keder sarar
....................Sabra mıh çakıyordum
Desem ki; içimdeki bu çocuk neden cevval Desem ki; bunca hüzün yaşamak akla zarar Gurbette oruç tuttum gelmeyince hiç şevval Nemlenmiş duvar gibi ruhumu keder sarar ....................Sabra mıh çakıyordum👍
Geçmişi yad etme güzel bir nostalji kutlarım yürekten Nilüfer hanım...
👍👍👍 Farklı bir çalışma,olduğunu başından söylemeliyim; Nilüfer, sevgili şairem; böle farklı tarzda şiirler benim en çok ilgimi çeken şiirlerdir, ne güzel bir anlatım, ne sade ve ne kadar duru... Şiirin teması hoş ve o temaya uygun verilen ruh insanı bütünüyle sarıyor; içtenliği, hüznü ve akışı çok çok harikaydı... Her zamanki gibi titiz bir davranış sergileyerek böyle okuma değeri yüksek olan bir şiir kaleme aldığın her halden belli oluyor; okumaktan büyük bir haz aldım; Seni yürekten kutlarım... Kalbi saygı ve selamlarımı yolladım....
👍👍😙Desem ki; içimdeki bu çocuk neden cevval Desem ki; bunca hüzün yaşamak akla zarar Gurbette oruç tuttum gelmeyince hiç şevval Nemlenmiş duvar gibi ruhumu keder sarar ....................Sabra mıh çakıyordum🤐
Şair dosttan duygu yağmuru dizeler. Çokta özgün bir çalışma. Dünden bugüne akan zamanda anılara yolculuk gibi. Bir iç çekiş gibi. Ama bir şeyi merak ettim bu yarım bırakılan dizeler şiirin akışını zorlamış mı? Zorlamamış mı? Sanki bir kopukluk meydana getirmiş gibi. Tamamlanıp 5. dize olarak düşünülseydi çok çok daha güzel olurdu dedim.
Bizden sinmiş bir parça korunmuştur muhakkak ....................Hasretle bakıyordum
Bağlantı kurmakta ben zorlandım sevgili dost.?Arıyordum dense daha kolay bir bağıntı kurulabilirdi. Belki o son sözcükler farkı kullanılıp bu zorlama giderilebilr derim.
duygu yuklu unutulmasi mumkun olmaya hatiralar bazan insani hatiralari yasatir tebriklerimle saire mukemmeldi👍👍👍