Maziyi Hapsettim Ben

Karakalem çizince suretini deftere
Çehrendeki tüm renkler kayboluyor zamanla
Geliyor gulyabani, elinde bir testere
Yontuyor anıları sığındığım limanla

Sonra yeniliyorum direndiğim kedere
Karakalem çizince suretini deftere




Alaşağı ederken kalbimden merhameti
Gülüyor ben ağlarken nankörlüğe yalnızlık
Tüyü bitmemiş yetim kıyamet alameti
Sağımda solumda gam, yüreğimde ıssızlık

Çamura bulayarak içmişim sadakati
Alaşağı ederken kalbimden merhameti





Yalnızlık senfonisi, gece tiz çıkan beste
Umuda kükrer sesim, korkar kalpsiz biçare
Azat etmez hüznünü, biriktirir kafeste
Reçeteye yazılmaz, kedere yoktur çare

Gelir,duyarsın elbet karanlıkta aheste
Yalnızlık senfonisi, gece tiz çıkan beste






Yakamoz seyri kısa, alacakaranlık gün
Tadına varamadan, kayıp gider anılar
Boğazımda hıçkırık, anımı tazeler dün
Hayra yorsam da yakar, dost bildiğim acılar

Sardım hatıraları, üstüm başım pamuk, yün
Yakamoz seyri kısa alacakaranlık gün





Duvarda boş çerçeve maziyi hapsettim ben
Fotoğraf karesinin yapmacık huzuruna
Baktıkça küllenir mi bir gün döner misin sen
Bilirim, yenilmezsin dik başlı gururuna


Aynalara küskünüm, kederle eriyor ten
Duvarda boş çerçeve maziyi hapsettim ben







Aralık / 2012