Meal

"

alnım üstünde solgundur her daim gökyüzü

kan ve tere bulanmış bir dilimdir zaman sensiz

amansız

anlamsız

ve lüzumsuz

"

uzaktaki yüzüne bakar gibi 

hüzün gibi hasret gibi 

durmadan delinir hazandan

delinir can havlindeki kalbim

delinir

delinir

delinir de

durduramam

cebimde 

gözlerim kadar ufuksuz bir avuç deniz 

mavi değil 

tıpkı engin ve suskun sen gibi 

durmadan akar parmaklarım arasından 

akar zaman gibi 

akar

akar 

akar da

tutunamam

çorağa sürgün yemiş toprak gibi

ciğeri dağlanmış 

içi içine göçmüş dağ gibi

adının çağrısı gibi 

alaturka bir hicran zaptetmiş

zaptetmiş bağrımı da

sesinin tınısı 

gülüşünün ezgisi gibi çoğalır 

çoğalır

çoğalır da

dayanamam

gövdemde büyütüp

kimseye söylemediğim

uzak şehrin aslı

ulaşılmazım

sen gibi