Mechul

mechul bir insan geliyor
karanlıkta,yağmur altında
yanımdan sessizce ayrılışına.
hele beni mest eden gözleri
yanızlığa küsmüs kırgındı
vede yorgundu sanki

çok dertli kederliydi
kara toprağa gidiyordu sanki.
evet evet küsmüştü yaşamaya.
sorsam mı acaba varmı bir derdi,
yüreğini kor ateş daglamış sanki


galatalı