Meçhul

Bir kor taşıyorum sol yanımda

Seni düşünüyorum her anımda

Ömrümün en güzel zamanında

Sonsuz meçhule doğru gidiyorum

Davacıyım gelmeyen ayaklarından

Yaş olup süzüleyim yanaklarından

Adımı düşürmediğin dudaklarından

Suskunluğunla öldükçe ölüyorum

İsmim mucnunların aralarında

Gönlüm kaldı gece yarılarında

Kabuksuz kanayan yaralarımla

Ay misali etrafında dönüyorum

Sevemezsin başkasını ben diye

Yerine koyamam kimseyi sen diye

Hasretim, bir çift kahverengiye

Göremiyorum, kor olup yanıyorum

Sevgin halen hazır duruyor yerinde

Hazinemsin, saklısın en derinde

Şimdi kimin elleri ısınıyor ellerinde?

Ateşin içinde, söndükçe sönüyorum

Sorgusuz sualsiz çekip gideni

Aldığından fazla değer vermeyeni

Bana bir adım dahi gelmeyeni

Neden ben sevdikçe seviyorum?