Meçhul Biri

Bir mum yanıyor sofrada,geceden kalan
Duvarda asılı kağıtta fatiha suresi yazmakta
Şimdi benim bütün gül bahçelerim talan
Meçhul bir adamım ben,karanlık gecelerin koynunda

Dallar sevişen kuşların,aşk çığlıkları var kulağımda
Günden güne hasta ruhumla yok olmaktayım büsbütün
Nevrozlu bir sevda ki gönlümde,durmaksızın yanıyor bağrımda
Benim bir adım meçhul,diğer adımsa hüzün

Dertler deryasının vapuruna bindim,sürüklenip gidiyorum
Elsiz kolsuz martı sürüsü duruyor gözümün önünde
Dertlerin adamı derken kendime,meçhul biri oluveriyorum
Gurur ve kibir var,yeni tomurcuklanmış bir gülde bile...