Mecnun

Hüzünlü bir akşamın bitmeyen sabahında enginlerde hissettim bir lahza.

Bilmediğimi bildim, söylemek istesem de söyleyemediğimi gördüm.

Belki, yarın dedim belki de daha yakın ne oldu da düğümlendi boğazım.

Bakmak istedim yavru kuşun bakışı gibi, bakamadım ki.

Bir karanlık sokakta sandım kendimi yıkılı verdi evler konaklar

Ölmedim öldüremedin ki

Anlatmak istiyorum yüreğimi dinlemek o kadarımı zor

Bazen boynu bükük durdum karşında anlatmak vardı bakışında.

Herkes arif değil senin gibi çözemedim bir hecesini.

Sevdalar farklı yürekler aynı okunu nur, şiirler aynı.

Sen yine oyuncaklarını buldun sevin dur bugün

Ben mecnuna döndüm bulur belki Leyla beni