Mecnun

Akşam vakti geldi yine
Çıkıyorum evin merdivenlerini
Her basamak ayrı bir hüzün
Ayrı bir acı
Adımlar sanki yok oluşa
Vardığı yeri bilmeden gidiyorum

Geçiyorum o sokaklardan
Yolun bittiği yere kadar
Ta ki yolun nerde bittiğini bilmeden
Meczup derler halime
Gülme sakın, düşersen anlarsın
Ağlarsın
Dayanamazsın
Kahrolursun

Adını karşılıksız sevda koydular
Tatmamışlar bilmezler
Kırık çıkık sandılar
Bilmezler
Vücut ağrısı sandılar
Bilmezler
Sonra adını buldular
MECNUN
Leylasını bulamamış
Yalancı leylalar katliamına uğramış
MECNUN!
Belli bir hayli yorgun yüzüm
Göz çukurlarım hale hale
Gitmek kolaymış
Asıl dert kalandaymış meher
Bilemedim , bilemedim
Bilseydim
Bilseydim
Ah be bilseydim yine aynısını yapardım
Acı çekerdim
Bilseydim ne değişirdi ki
Sonucunu bildiğin bir oyuna girdin
Ve çıktın
Tecrübe dediler
Güldün
Geçer dediler
Güldün
Gitti dediklerinde
İşte o zaman pek bir üzgündün yiğidim
Kalkma vakti gelmedi mi
Yiğidim
Mecnunum sirkelenme vakti gelmedi mi
***
Ölmek mi gerekir aşkı ispata
Hak bilmez mi ki boşver laf ile beyana
***
Evvelim sen değildin
Ahirim olma git
Gelsen de boş
Gelme git
Git deyişlerim pek manidar
Sakın o tınıya kapılıp da gelme, git
Duydum ki pişmanmışsın
Evet bende pişmanım
Sevgime değil
Sana pişmanım
O sevgi hala tertemiz
Kirletemezsiniz
Uğraşmayın o sevgiyi yenemezsiniz
Yiğit kalktı , mecnun iyileşti
Hayat devam ediyor masalına uydu
Yüreği kırık mı paramparça
Ağzında sana söylenecek kelime
Bir hayli büyük
Aslın da bir hiç kadar büyük
Hiçim bile olma git
Yoluma çıkma
Yolunu değiştir sebebim olma da git
Havan batsın güzelim
O yiğit seni sevdi doğru
Unutma o sözlerimi
Beni senden fazla hiçbir kul sevemez
Şimdi unut
O sözlerim dışında ne varsa ...